Henrique Gomide (Sao Paulo, 1988) heeft een brede muzikale achtergrond, na zijn afstuderen in klassieke piano aan de Universidade de Sao Paulo kreeg hij een beurs van het Koninklijk Conservatorium van Den Haag om een Master graad te halen in Jazz piano, hij slaagde in 2014, in Keulen behaalde hij een tweede Master’s in Jazz Composition en Arrangement aan de Hochschule für Musik und Tans. Tijdens zijn studie werkte hij met alumni als Geri Allen, Juraj Stanik en diverse anderen. Met zijn pianotrio Caixa Cubo maakte hij 8 cd’s en speelde honderden concerten in Brazilië en Europa, met violiste Daphne Oltheten maakte hij klassieke albums.

Dit is overigens zijn eerste solo album dat min of meer bij toeval ontstond. Na een optreden met zijn trio werd hem gevraagd door Petr Pylypov uit Praag of hij een solo piano programma had met Braziliaanse muziek waarop hij zonder enige aarzeling ja zei. Zo opende hij het 27ste internationale Jazz Piano Festival in Praag met een solo concert, het werd de vuurdoop van zijn solo programma. Het programma bestaat uit werk van grote Braziliaanse componisten als Garoto (1915-1955), Egberto Gismonti (1947), Ary Barroso (1903-1964), Guinga (1950), Edu Lobo (1943) en Chico Buarque (1944) Allen grote helden van Henrique. Tussen de werken van boven genoemde componisten bevinden zich 7 Miniatura, korte improvisaties van Gomide zelf. Het geheel vormt een prachtig muzikaal gebeuren waarin het genieten is van de schitterende Braziliaanse muziek, meesterwerkjes van Braziliaanse grootheden afgewisseld door perfecte improvisaties van Henrique.

Het is vooral genieten geblazen van zijn soepele en meesterlijke pianospel en zijn improvisaties bewijzen dat hij niet alleen een fantastische pianist is, maar bovendien en begenadigd improvisator met werk dat niet onderdoet met de composities van de Braziliaanse topcomponisten, het is alleen anders door het improvisatorische karakter en dat maakt het muzikale evenwicht des te interessanter. Ik ga alle nummers niet nalopen, ik zou zeggen luister zelf en ga genieten van dit album dat zeker hoge ogen zal scoren in mijn hypothetische eindejaar lijstje.

Jan van Leersum.